اثرات بهبود کارایی سوخت‌های فسیلی در صنایع انرژی‌بر: رویکرد تعادل عمومی محاسبه‌پذیر پویای بین زمانی

صنایع انرژی­بر بخش قابل توجهی از مصرف انرژی بخش صنعت را بخود اختصاص داده­اند. لذا توجه به بهبود کارایی مصرف انرژی در این بخش از اهمیت ویژه­ای برخوردار است. بهبود کارایی انرژی پیامدهایی نظیر اثرات بازگشتی و اثرات معکوس خواهد داشت، چرا که کاهش مصرف انرژی متناسب با بهبود کارایی رخ نمی­دهد و حتی ممکن است افزایش بازده به کاهش تقاضای انرژی در سال­های نخست و افزایش آن در سال­های آتی بیانجامد. مقاله حاضر به ارزیابی اثرات بهبود کارایی سوخت­های فسیلی در صنایع انرژی­بر با استفاده از مدل تعادل عمومی پویای بین­زمانی می­پردازد. شبیه­سازی برای دوره بلندمدت (60 سال) در دو سناریو بهبود کارایی به میزان 1/3 درصد برای صنایع انرژی­بر(سناریوی اول) و برای تمام بخش­ها (سناریوی دوم) به انجام رسیده است. نتایج بیانگر آن است که بهبود کارایی سوخت­های فسیلی در صنایع انرژی­بر به ایجاد اثرات بازگشتی و کاهش تقاضای سوخت­های فسیلی در سناریوی اول منجر می­شود. این در حالی­است که بهبود کارایی سوخت­های فسیلی در سناریوی دوم، به ایجاد اثرات بازگشتی در سال­های نخست و اثرات معکوس عمدتا از سال­های بیستم به بعد می­انجامد. به­عبارت دیگر، در بلندمدت در سناریوی دوم، تقاضای سوخت­های فسیلی افزایش خواهد یافت. همچنین بهبود کارایی سبب کاهش قیمت­های تولید انرژی و هزینه تولید محصولات در صنایع انرژی­بر می­شود. صنایع مواد و محصولات شیمیایی و کانی­های غیر فلزی از بیشترین کاهش قیمت تمام شده در اثر کاهش هزینه­های انرژی معادل با 1/1% و 7/0% برخوردار می­باشند.